cf. Բախիւն.
որ եւ ԲԱԽՈՒԹԻՒՆ. Բախելն եւ բախիլն՝ ըստ ամենայն նշ. հարումն. ընդհարումն. զարկուած. թնդիւն, եւ այլն. զարնելը, զարնուիլը.
Ընդհարումն եւ բախումն գործեսցէ. (Փիլ. այլաբ.։)
Բախումն կրծից. (Յհ. կթ.։)
Որ ողբալով՝ բախմամբ սրտին, տեառնըդ իմոյ մայր առ խաչին. (Յիսուս որդի.։)
Ի կարծրութենէ բախման վանեցեալ։ Ի բախմանէ ալեաց, փոթորկաց։ Ընդ ուժգնակի բախման թնդելոյ ներքնային խորոց՝ հարթէ զլերինս. (Նար.։)
Արկանել զնոսա յամենայն չարչարանս, եւ բախմունս կտտանաց ... ի բարկ բախման անչափ աղէտիցն.
Բազում բախմունս պատերազմաց սաստկապէս յարդարէին. (Յհ. կթ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | բախումն | բախմունք |
accusatif | բախումն | բախմունս |
génitif | բախման | բախմանց |
locatif | բախման | բախմունս |
datif | բախման | բախմանց |
ablatif | բախմանէ | բախմանց |
instrumental | բախմամբ | բախմամբք |